автореферат диссертации по филологии, специальность ВАК РФ 10.02.22
диссертация на тему: Семантико-стилистические особенности фразеологических единиц в поэзии Лоика Шерали

Текст диссертации на тему "Семантико-стилистические особенности фразеологических единиц в поэзии Лоика Шерали"

МИНИСТЕРСТВО ОБРАЗОВАНИЯ РЕСПУБЛИКИ

ТАДЖИКИСТАН ХУДЖАНДСКИЙ ГОСУДАРСТВЕННЫЙ УНИВЕРСИТЕТ ИМЕНИ

АКАДЕМИКА Б.ГАФУРОВА

МАХКАМОВА БАРОАТ ИСОБОЕВНА

СЕМАНТИКО - СТИЛИСТИЧЕСКИЕ ОСОБЕННОСТИ ФРАЗЕОЛОГИЧЕСКИХ ЕДИНИЦ В ПОЭЗИИ ЛОИКА

ШЕРАЛИ

Специальность 10.02.22 - Языки народов зарубежных стран Европы, Азии, Африки, аборигенов Америки и Австралии

(таджикский язык).

Диссертация на соискание ученой степени кандидата

филологических наук

0 4.2 0 0. б 1 64 0 7 " На правах рукописи

Научный руководитель: кандидат филологических наук, профессор Абдукадыров Лбдусаттор

Худжанд - 2006

\

Вазорати маорифи Ч,ум^урии То^икистон Донишго^и давлатии Ху^анд ба номи академик Б. Бафуров

Х,укми дастнавис дорад

Ма^камова Бароат Исобоевна

)

ХУСУСИЯТХ.ОИ МАЪНОИЮ УСЛУБИИ ВОХ.ИДХ.ОИ ФРАЗЕОЛОГЙ ДАР АШЪОРИ ЛОИК,

ШЕРАЛЙ

10.02.22- Забон^ои халк^ои хори^аи Аврупо, Осиё, Африцо, бумиёни Амрико ва Австралия (забони то^икй)

Рисола барои дарёфти дара^аи номзади илм^ои филологй

Рох>бари илмй: номзади илм^ои филологй, профессор А.Абдуцодиров

ХУЧАНД- 2006

МУНДАРИЧА

МУКДЦДИМА_3-14

БОБИ I. ХУСУСИЯТХ.ОИ СЕМАНТИКИИ ВОХ.ИДХ.ОИ ФРАЗЕОЛОГИИ АШЪОРИ ЛОИК,_15

1.1. Сермаъноии во^ид^ои фразеологй_ 15-18

1.2. Муродифоти вохдд^ои фразеологй_18-31

1.3. Мувозих,ои фразеологй_31-41

1.4. Вохдц^ои фразеологии зидмаъно_41-50

1.5. Омоним^ои фразеологй_50-52

БОБИ II. ХУСУСИЯТХ.ОИ УСЛУБИИ ВОХДДХ.ОИ ФРАЗЕОЛОГИИ АШЪОРИ ЛОИК,_53-55

2.1. Во^ид^ои фразеологии адабии китобй_55-61

2.2. Фразеологизму и умумиистеъмолй_61-74

2.3. Вохдд^ои фразеологии халк;й_74-75

2.3.1. Вохдц^ои фразеологии адабии гуфтугуй_75-76

2.3.2. Вохддх,ои фразеологии халк;ии гуфтугуй_77-80

БОБИ III. ТАХДВВУЛОТИ ВО^ИД^ОИ ФРАЗЕОЛОГЙ ДАР АШЪОРИ ЛОИК,_81

3.1. Корбасти фразеологизму дар шакли асл_81-88

3.2. Тагйироти вохддуи фразеологии маъмул_88-114

3.3. Ихтисорот дар вохдц^ои фразеологй_114-115

ХУЛ ОСА_116-120

ФЕХ.РИСТИ АДАБИЁТИ ИСТИФОДАГАРДИДА_121-134

МУКДЦДИМА

Маълум аст, ки забон вобаста ба зарурати мубодила дар чамъият ба вучуд омадааст. Аз ин ру, "онро воситаи му^имтарини алок;аи байни одамон" номидаанд. Забон мах,з бо ташаккули ^амъияти инсонй вазифаи воситаи муносибати байни одамон •• буданашро и^ро менамояд. Он баробари зачон ба сифат^ои нав сох^иб шуда, боиси баробари чамъият пеш рафтан мегардад. Ин тарзи инкишофи забон сабабгори он мешавад, ки саривак;т чавобгуи ^амаи талаботи и^тимоиву сиёсй ва маданиву маънавии он гардад. Вобаста ба ин забон дар :\ар давру замон яке аз нишона^ои асосии пойдории миллат ^исоб мешавад.

Ин нукта равшан аст, ки забони адабии то^икй дар нати^аи таъсири омил^ои и^тимой ва вобаста ба талаботи цонуният^ои хоси дохилии худ бо истифода аз манбаъ^ои боэътимоди дохиливу берунй инкишоф ёфта, то ба дара^аи забони ягонаи миллй расидааст. Дигаргуни^г,ч и^тимоиву маданй так;озо мекунад, ки як^оя ва бо назари нав вазъи забони миллиро х,артарафа та^лил карда, монеа^ои рох,и пешрафти он, сабабх,ои ба вуч,уд омадани ого;о муайян гардад ва барои бартараф намудани ощо чора^ои зарурй андешида шавад. Пас аз к;абули К,онуни забон дар инкишофи фарх,ангу маънавияти мардуми то^ик марх,алаи му^име ofo3 гардид. К,абули к;онуни мазкур ва собитк;адамона амалй гардонида шуданаш маънои онро дорад, ки дар рох,и устувор кардани адолати и^тимой комёбии му^име ба даст омадааст. Забони модарй дар худшиносии ич,тимоиву. таърихй аз ^умлаи му^имтарин ОМИЛХ.О ба шумор рафта, худого^ии миллй ба сари худ як к;увваи фаъол, к;увваи бунёдкору э^одкор х.исоб мешавад.

Маълум аст, ки вохдд^ои фразеологй яке аз аломат^ои асосии боигарии таркиби лугавии ^ар забон х,исоб шуда, дар сурати дурусту бамавцеъ ва нишонрас истифода кардани ощ,о сухани гуянда ё нависанда на танх,о ба ак;л, балки инчунин ба э^сос низ таъсири амик; мегузорад.

Х,усну таровати забони то^икй дар цатори вох;идх;ои дигари лугавй ма^з бо ёрии вох^идх.ои рехта инъикос карда мешавад, зеро онх,о манзарахри воцеии х^аёти моддию маънавии халк;ро басо сах,ех,у му^аз ва хеле амик; нишон меди^анд. Аз ин ру, аз ^ониби шоиру нависанда интихоб ва мавриди истифода к;арор гирифтани ин ганч^инаи забони умумихалк;й боиси содцаву равон шудани забони осори у мегардад.

Услубшиноси варзидаи то^ик профессор Б.Камолиддинов мах>з храмин хусусияти вох,ид^ои фразеологиро дар назар дошта навиштааст: "Вазифаи му^имтарини услубии вох,идх,ои фразеологй дар он аст, ки чун як х;иссаи сарвати пурбах,ои ган^и сухан домани имконоти интихоби калимаю ифода^ои матлубро фарохтар намуда, ба сах^ех,, пурра ва ч,озибанок ифода кардани матлаб ёрй меди^анд..." (42, 91)

Имконияти бе^амтои во^ид^ои фразеологиро дар ифодаи ин ё он мафх,ум метавон х>ангоми шиносой бо осори шоиру нависандагони бар^аста пай бурд. Мах>з дар э^одиёти онх>о имкониятхри беохири во^ид^ои фразеологй чун дигар категориями лексикй инъикос мегардадд. Масалан, рангами мутолиаи ашъори Лош; Шералй хонанда бо к;удрати бепоёни забони то^икй дар мисоли истифодаи вох.идх.ои фразеологй шинос мешавад.

То х;ол оид ба ин масъалаи му^им дар забоншиносии то^ик беш аз 300 мак;олаву асар (ниг.12, 25) ва забоншиносии собик; Иттихрди Шуравй зиёда аз 3000 тадк;ик;от ба ан^ом расида бошад х,ам (ниг. 59, 3), мутаассифона, то х>ол пах^лу^ои мухталифи он мавриди тава^ЧУ^и ах,ли таджик; нагаштааст.

Азбаски бурду бохти цисми зиёди тадк;ш<;оти ёдшударо, ки то ибтидои СОЛХ.ОИ 70-уми асри XX ба табъ расидаанд, мух^ак;к;ик;и намоёни сох^аи фразеология С.В.Хушенова басо мушикофона тах,лил кардааст (ниг. 122, 3-18), мо ба хотири такрор нашудани андеша^о аз тах^лили онх;о худцорй намудем.

Пас аз нашри китоби ишорашудаи С.В.Хушенова дар со^аи фразеологияи то^ик силсилаи мак;олаву асархри тадк;ик;отй ба табъ

(ниг.65, 115-120; 40, 120-127; 88, 51-58; 44, 11; 51, 145-147; 2, 47-55; 103, 1721; 28, 21; 106, 92-98; 125, 35-44; 70, 55-61);

б) дар силсилаи дигари асару мацола^о х,ангоми баррасй шудани забону услуби нависандагони асримиёнагй ба масъалаи фразеологизмы он acapj^o диктат дода шудааст (ниг.149, 38-39; 77, 36-41; 39, 20-25; 148, 149-154);

в) цисмати саввуми тадк;ик;от махсусият^ои истифодаи во^ид^ои фразеологиро дар ашъори шоирони давраи шуравй дарбар мегиранд (79,330; 58, 38-42; 1, 23, 42, 71, 74, 81, 86; 80,45-47; 81, 47-51);

г) дар гуру^и чоруми асару мак;олах,о муаллифон дар баробари нишон додани дигар хусусиятхри забонии нависандагони баъдиинцилобй ва муосири то^ик ба масъалаи истифодаи фразелогизмх,о низ дахолат намудаанд (ниг.62, 144-159; 115, 124-139; 25, 67-88; 126; 157, 159-170; 127, 124-139; 41, 58-68; 130, 57-63; 97, 57-66; 112, 78-86; 104, 222229; 105,120-123; 109,126-136);

f) зумрае аз мух,ак;к;ш<;он дар радифи инъикоси хусусият^ои лексикии фарх.анг^ои тоинцилобй, мисли "Риёсуллугот", "Чароги Х,идоят", "Ба^ори А^ам" ва монанди ищо ба масъалаи фразеологизм низ даст задаанд (ниг. 91, 54-59; 134, 95-97; 29, 70-96);

д) дар иддае аз тадв;ик;от во^ид^ои фразеологии шева^ои мавзеъ^ои гуногуни То^икистон ё мах,алх,ои то^икнишини чумх,ури^ои ^амсоя тадцщу тах;лил шудаанд (ниг. 110, 69-74; 18, 21-24; 118, 43-48; 3; 119, 47-53; 53, 101-147; 171, 45-51; 99, 92-93; 102, 102-108) ё китаъбироти назми халцй арзёбй гардидаанд (89,13-30).

Дар се дах,солаи охир, чунон ки аз к;айди дар адабиёти илмй маълум мегардад, чанде аз забоншиносони то^ик дар ^алли масъала^ои гуногуни фразеологизм ^иссаи худро гузоштаанд. Забоншиноси номй Д.Т. То^иев х,ангоми тадк;ик;и хусусият^ои лугавию маъноии калимаи "об" маврид^ои истифодашавии онро дар таркиби во^ид^ои фразеологй низ нишон додааст. У хусусият^ои маъноии 38 во^иди фразеологиро

расиданд, ки зикри ощо, ба назари мо, зарур аст. Х,амаи адабиёти илмии дар се дах,солаи охири асри XX чопшуда, инчунин асару мак;ола^ои дар китоби С.В.Хушенова та^лил нагаштаро ба цисмуи зерин чудо намудан мумкин аст:

1. Асар^ое, ки дар ощо масъала^ои умумии фразеология, нишона^ои фарк;кунандаи он, аломатхри вохдци мустак;или забон буданаш, таснифоти маъноии вох,идх,ои фразеологй, манбаъ, услубиёти он^о,таърихи инкишофи таълимоти вох,идх,ои фразеологй, истифодаи санъатх,ои бадей дар фразеологизму баррасй шудаанд (ниг.128, 20-29; 17, 87-94; 30; 151, 89-96; 152, 132-139; 153, 141-146; 155, 122-127; 56, 19-23; 60, 7-10; 135, 85; 136, 74; 133, 15-16; 31; 94, 45-54; 57, 22-25; 46, 48-59; 47, 6970; 48, 55-63; 49; 15,11-18).

2. Дар васоиту китобуи дарсй низ масъалауи умдаи фразеология возех,у равшан ва бо мисолуи улиби диктат инъикос шудаанд (ниг.35, 57-61; 59; 42, 90-105; 27, 80-83; 73, 170-187).

3. Дар як силсила маулаву асаруи тадк;иутй вохдцуи фразеологии забонуи то^икиву х,индй, то^икиву узбекй, то^икиву англисй тах^лилу таджик; шуда, умумияту тафовути забонуи номбурда, рох;уи ифодаи ин ё он фразеологизм х,ангоми тарчумаи асару та^лил гаштаанд (111, 138-150; 11, 116-118; 13, 119-126; 9; 5, 20-30; 6, 64-65; 7, 1015).

4. Як цатор тадциуту ба масъалаи омузиши фразеологизмуи а^ли адаб бахшида шуда, мух,ак;1<;иун дар асаруи худ услуби онуро нишон додаанд. Ин силсила тадк;иут, вобаста ба он ки мах,з забони осори кадоме аз зумраи ахди цалам дар ону тах^лил шудааст, боз ба навъуи зерин ЧУД° мешаванд:

а) дар чанде аз тадциут вох>идуи фразеологии шоирони классик мисли Рудакй, Саной, Камоли Ху^андй, Х,офиз, Сайидо, Камолиддини Виной ва шоирони маорифпарвар мавриди баррасй царор гирифтаанд

тах,лил кардааст, ки як чузъашонро калимаи "об" ташкил медих,ад: ба об даромада, аз об хушк баромадан, аз чанд обу алов гузаштан, дасти худро ба оби хунук назадан, аз об х;алво сохтан ва монанди ищо (109, 126-132). Профессор Х,.Мач,идов дар мацолаву асар^ои худ (ниг.58, 38-42; 49; 48, 55-63; 57, 22-25; 56, 19-23; 47, 69-70; 46, 48-59; 59) ба масъалах^ои мухталифи во^ид^ои рехта, мисли боби мустацили забон х;исоб ёфтани фразеология, робитаи он бо ^исмх.ои дигари забон (лексикология, морфология, синтаксис) ва илмх,ои дигар (адабиётшиносй, таърих, этнография, психология) навъ^ои фразеология (умумй, таърихй, муцоисавй, тасвирй ё синхронй), хусусият^ои асосии во^ид^ои фразеологй (ифодаи маънои яклухти ба ^исса^о ч,удонашавапда, устувории таркиби лексикй, бардам хурдани алок;аи зиндаи синтаксисии Чузъх,ои таркибй, тамоюли умумихалцй), ^удуди во^ид^ои рехта, фарк;и онх^о аз зарбулмасалу ма^ол^о, мазмуни фразеологизму, со^иб будани во^ид^ои фразеологй ба системаи муайяни шаклх,ои грамматикй, таснифоти маъноиву (идиома^о, фразема^о, фразеологизм^ои гайриидиоматикй) сохтории онх,о (таркиб^о, ибора^о ва ^умла^ои фразеологй) семасиологияи во^идх.ои рехта (сермаъной, муродифот, омонимия, антонимия ва вариантнокии во^ид^ои фразеологй), ба вучуд омадани захираи фразеологии ?<;ар як забон дар асоси к;онунх,ои дохилии он, гузариши ощо аз як забон ба забони дигар, аз чи^ати истеъмол ба гурухдои мухталиф чудо шудани захираи фразеологии забони тоники, гурудои мухталифи ощо аз чи^ати обуранг ва ифоданокй, «¡абат^ои услубии онх,о ва гайра камар бастааст.

Му^аедщи фразеология Н.4,ураев (ниг.134, 95-97; 135, 85; 136, 74) ба масъалаи мух,ими системаи во^ид^ои фразеологй - образнокии он диктат дода, таъкид кардааст, ки "дар байни маънои аслй ва з^амон образи чамъбастшуда ва умумиятдодашудаи фразеологизму робитаи муайянеро мушо^ида кардан мумкин аст, ки дорой тобиищш гуногуни ^иссиву экспрессией мебошанд" (135, 85).

Олими номбурда инчунин дар бораи рехтаву устувор будани сохти вохдгдои фразеологй, ивазнашаванда будани ^узъх,ои он^о, дар асоси образной гуногуни анъанавй ба вучуд омаданашон, инъикоскунандаи расму русум ва хусусият^ои миллии халк;и то^ик буданашон, санъатх,ои бадей дар вохдд^ои фразеологй (ма^оз, ташбех,, истиора, муболига, тазод, такрор, рамз), таносуби о^анг дар вохддх.ои рехта, сохти овозии он^о, хусусияти эмотсионалии фразеологизм ва гайра^о изгори ак;ида менамояд (31; 136, 74).

Дар тадк;ик;и хусусиятх,ои фразеологизми забони форсй са^ми шарв;шиноси варзида Ю.А.Рубинчик хеле калон аст. У дар тадк,ик;оти худ (ниг.83; 84, 809-813) хусусият^ои маъноиву сохтории во^идхри рехтаро мавриди баррасй царор додааст, вале ^амаи ин чунин маънй надорад, ки х,оло х^амаи масъалах,ои вох.ид^ои рехтаи забони то^икй ^аллу фасл ёфтаанд. Баръакс, дар ин роя, х,оло бисёр коркой тахдицй дар пешанд. Дар ин к;атор тадк;ик;и хусусият^ои корбурди он^оро дар осори шоиру нависандагон, ки як шохаи услубиро ташкил менамояд, ном бурдан мумкин аст.

Во^ид^ои фразеологй, ки дар тули садах,ои зиёд ташаккулу такомул ёфта, обуранг ва тобиш^ои зиёди маъноиро сох;иб мегарданд, яке аз нишона^ои асосии боигарии таркиби лугавии забони шоиру нависандагон ба шумор мераванд. Аз ин ру, услуби нигориши шоиру нависандагонро на тащо аз руи истифодаи калима^о, балки во^ид^ои рехта низ муайян кардан лозим аст. Мах,з дар э^одиёти шоиру нависандагон захираи бои фразеологизму бо х,аррангй ва тобиш^ои маъной инъикос мегардад. Та^лили фразеологизмх,ои осори ах,ли адаб барои х,алли бисёр масъала^ои фразеология, лексикология, сарф, назарияи тар^ума, услубшиносй ва монанди ищо кумак мерасонад.

Ма^з чунин доманаи фарохи тадк;ик;от дар со^аи фразеология боис шудааст, ки му^ак;к;ик;они х,амзабонамон дар Афгонистону Эрон дар ин масъала хеле пеш рафтани забоншиносии то^икро таъкид кардаанд. Дар ин хусус зикри як таъкиди олими афгон А^мади Сайёр бамаврид аст: "Ба

манзури таъйини х,удуд ва меъёрх,ои фрозйулужй чун дар забони дарй маводи илмй мав^уд набуд, бинобар х,амреша будани забон^ои мардуми То^икистони Шуравй, Эрон ва Афгонистон мо ба таэдикрти илмй дар сох,аи фрозйулужии ин забонх^о муро^иат кардем ва натои^и ни^они осори илмии фрозйулужии ла^а^ои точ,икиву форсиро меъёри кори худ к;арор додем". (12, 10-11)

Мавриди таъкид аст, ки то х,ол мух,ак;к;и1<;они илми забои ба омузиши хусусият^ои фразеологизм^ои осори нависандагон ё шоирон кам эътибор додаанд, ^ол он ки таджик; шудани ин масъала барои ошкор гаштани бисёр хусусият^ои услубии э^одиёти ощо кумак мерасонад. Танх,о баъзе аз мух,ак;к;ик;он х,ангоми баёни хусусият^ои забонии идцае аз шоирону нависандагон ба масъалаи мазкур ру овардаанд. Чунончи, академик А.Мирзоев ^ангоми та^лили э^одиёти шоири асри XVII Сайидои Насафй барои исботи наздик будани забони ашъори шоир бо забони адабии ^озира як силсила фразеологизмхрро меорад. (ниг.65, 115120) Олим таъкид мекунад: "барчастатарин хусусияти забони Сайидо кор фармудани идиомах,ои то^икист, ки з^атто дар ^е^ як аз шоирони асри XVII ин хосияти забонро то ин дара^а дучор кардан мумкин нест" (ниг.65, 115). У рангами тадв;ик;и э^одиёти Камолиддини Биной низ мавк;еи вох,идх,ои фразеологиро дар таълифоти шоир нишон меди^ад. (ниг.66, 107)

М.Фозилов дар сарсухани "Фар^анги ибора^ои рехта" бо мацсади нишон додани умри тулонии фразеологизм^ои забони то^икй як к;атор вохдцх.ои рехтаи "Шох>нома"-и Абулк;осими Фирдавсиро, мисли "даст ёзидан", "cap ба бод додан", "миён (камар) бастан", "cap тофтан", "аз да^он буи шир омадан" ва гайра бо маводи забони адабии ^озираи то^ик к;иёсан умри х,азорсола доштани онх,оро исбот намудааст. (ниг.115,1, 10 -

П)

Забоншинос С. Х,алимов дар мавриди таэушли забони осори манзуми асрх,ои XI - XII таъкид кардааст, ки дар жанр^ои гуногуни

назми ин давра воудуи фразеологй "^амчун материали тайёри забон истифода шудаанд". (123,34)

Профессор А.Абдуудиров ва му^авди^и варзидаи то^ик А.Давронов х,ангоми баёни хусусиятуи забони эчодиёти Камоли Хучандй ба тарзи корбурди воудуи фразеологй низ диктат додаанд (ниг.2, 47-55).

Профессор Р. Саидов дар рисолаи докторияш дар бораи хусусиятуи вох,идуи фразеологй дар эпоси халции 'Ту ругай" андешаронй намуда, таъбируро тану аз нигоу сохтор тах,лил намудааст. Аз чумла, у вох,идуи фразеологии "ГуруЕгш"-ро ба таркиб, ибора ва чушта^ои фразеологй ЧУД° намуда (ниг. 101, 13-20, 28-33), баробари ин хусусиятуи фразеологизмуи феълиро амик;тар ба риштаи тауил кашидааст. (ниг.89,20-28)

Адабиётшинос Б.Максудов дар тадуути пурарзиши худ, ки ба рузгор ва осори Камоли Хучандй бахшидааст, бардак; к;айд менамояд, ки "... зарофати шоиронаи Камол дар истифодаи иборауи халу ум дар сату баланди эчодкорй зоур мешавад". (ниг.51, 146) У аз чониби Камоли Хучандй истифода шудани як силсила иборауи рехтаи мардумиро таъкид карда, аз чумла, чунин менависад: "Азбаски Камол дар миёни тудау зиндагй ва эчод мекард, мустауман бо забони зиндаи гуфтугуии халк; ошной дошт. Аз ин ру, хеле табий ва устокорона унсуруи забони гуфтугу, хосса воудуи фразеологиро дар шеъруяш ворид намудааст. Тадцщу санчишу уминро нишон дод, ки аз миёни иборауи халу шоир бештар ба иборауи фразеологии феълй, ки к;ариб умааш маънои мачозй дорад, таваччу*. кардааст". (51, 145-146)

Муукуун Ш.Каримов ва З.Мухторов низ унгоми тауили маънои во^идуи лугавии газалиёти Х/эфиз (44, 11) ва лексикаи суфиёнаи газалиёти Саной (71, 11) воудуи фразеологии точикй ва ик,тибосии арабиро к;айд кардаанд.

С.Х,алимова низ аз хусуси дарачаи истифодаи фразеологизму дар осори Сайидои Насафй цайд кардааст, ки иборауи фразеологй хеле

бисёранд . Сонй у вобаста ба таркибх,ои фразеологй, ибораву чумла^ои фразеологй изгори ак;ида менамояд, ки "чузъх,ои иборах,ои фразеологии феълии осори Сайидо аз исму феъл, иборах,ои изофй ва феъл, аз пешоянд, исм ва феъл, аз таркибх;ои чуфт ва феъл иборатанд". (124, 316)

То ^ол хусусият^ои корбурди фразеологизмх>ои шоиру нависандагони тавонои точик, мисли Бозор Собир, Муъмин К,аноат, Лоик; Шералй, Гулназар, Гулрухсор, Фарзона, Ф.Му^аммадиев, Сотим Улугзода, Абдулх,амид Самадов, Барром Фируз ва гайрах>о ба таври пурра таджик; нагаштааст.

Дар ашъори худ Лоик; Шералй вох.ид^ои фразеологиро, ки муодили образноки калимах,ои алох>идаанд, фаровон истифода кардааст. Таваччу^и шоир�